دانشمندان چینی موفق به توسعه نوعی سامانه جدید دارورسانی شده‌اند که می‌تواند درمان سرطان را هدفمندتر و کم‌عارضه‌تر از گذشته کند. این نوآوری بر پایه ترکیب پلیمرهای زیست‌تخریب‌پذیر پزشکی با پروتئین آلبومین صورت گرفته و محصول آن، نانوذراتی بسیار پایدار و پرظرفیت است که عملکردی فراتر از روش‌های پیشین ارائه می‌دهند.
بر اساس نتایج منتشرشده در نشریه علمی ACS Applied Materials & Interfaces، تیم پژوهشی مشترک از دانشگاه شیان جیائوتونگ-لیورپول و دانشگاه نانجینگ، توانستند نانوذراتی طراحی کنند که نسبت به نمونه‌های معمولی، ظرفیت بارگذاری داروی بالاتری دارند و در برابر چسبندگی ذرات مقاوم‌تر هستند. این ویژگی‌ها، سیستم را برای کاربردهای حساس در درمان بیماری‌هایی مانند سرطان ایده‌آل می‌کند.
آلبومین، به‌عنوان یک پروتئین طبیعی موجود در خون، به‌طور مؤثر در انتقال مواد درون بدن نقش دارد. پژوهشگران با بهره‌گیری از این ویژگی و ترکیب آن با پلیمر PLGA، موفق به تولید نانوذراتی شدند که ضمن پایداری بلندمدت، به‌صورت خودبه‌خودی شکل می‌گیرند و اثربخشی بیشتری در رساندن داروهای شیمی‌درمانی به بافت‌های سرطانی از خود نشان می‌دهند.
یکی از نتایج چشمگیر این تحقیق، توانایی این نانوذرات در حمل داروی دوکسوروبیسین است. به گفته دکتر زی‌شینگ ژو، یکی از محققان اصلی این مطالعه، ذرات جدید تا ۴۰ درصد وزن خود را قادر به بارگذاری دارو هستند؛ این در حالی‌ست که نمونه‌های تجاری فعلی مانند Doxil تنها حدود ۱۱ درصد ظرفیت دارند. این به معنای کاهش مصرف مواد حامل و در نتیجه کاهش عوارض ناخواسته دارویی برای بیماران خواهد بود.
پژوهشگران در این پروژه دو روش متفاوت برای بارگذاری دارو در نانوذرات را مورد بررسی قرار دادند: نخست بارگذاری همزمان با شکل‌گیری ذرات و دوم، نفوذ دارو به درون ذرات پس از شکل‌گیری با استفاده از اختلاف غلظت. ترکیب این دو شیوه باعث شد نانوذرات اثربخشی بیشتری در حمل دارو از خود نشان دهند.
آزمایش‌های صورت‌گرفته در شرایط آزمایشگاهی و مدل‌های حیوانی نشان داد این نانوذرات توانایی بالایی در هدف‌گیری بافت‌های آسیب‌دیده دارند و در عین حال، به بافت‌های سالم کمترین صدمه را وارد می‌کنند. علاوه بر این، ذرات طراحی‌شده حتی پس از گذشت شش ماه نیز ساختار پایدار خود را حفظ کرده‌اند و امکان تولید آن‌ها در مقیاس صنعتی نیز بررسی شده و امیدوارکننده ارزیابی شده است.
این موفقیت می‌تواند نقطه‌عطفی در مسیر بهینه‌سازی درمان‌های دارویی و مقابله با سرطان باشد. مرحله بعدی این پروژه، توسعه قابلیت نانوذرات در حمل سایر داروها خواهد بود.
مجله زیبایی و سلامت دکتر آناهیتا کریمی
