گرمادرمانی؛ امید تازه برای درمان شایعترین عامل نابینایی سالمندان
پیشرفت علمی در مقابله با دژنراسیون ماکولا
پژوهشگران حوزه چشمپزشکی اعلام کردهاند که روش گرمادرمانی میتواند بهعنوان راهکاری نوین برای درمان دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD)، که شایعترین علت نابینایی در سالمندان است، مورد استفاده قرار گیرد. این بیماری که به تدریج سلولهای شبکیه را تخریب میکند، تاکنون درمان قطعی نداشته و بیشتر روشهای موجود تنها روند پیشرفت آن را کند میکردند.
مکانیزم اثر گرمادرمانی در شبکیه
در این روش، از امواج حرارتی کنترلشده برای تحریک سلولهای شبکیه و بهبود جریان خون در ناحیه ماکولا استفاده میشود. این فرآیند علاوه بر کاهش التهاب، میتواند بازسازی سلولی را تسریع کرده و از تخریب بیشتر بافت جلوگیری کند. متخصصان معتقدند که گرمادرمانی با فعالسازی مسیرهای ترمیمی طبیعی بدن، توانسته نتایج امیدوارکنندهای در مراحل اولیه آزمایشهای بالینی به همراه داشته باشد.
مزایای بالقوه گرمادرمانی نسبت به روشهای رایج
در حال حاضر، درمانهای رایج AMD شامل تزریقهای مکرر داخل چشمی و داروهای ضدالتهابی است که هم پرهزینه و هم برای بیماران آزاردهنده محسوب میشود. در مقابل، گرمادرمانی میتواند:
- غیرتهاجمیتر و کمخطرتر باشد.
- نیاز به مراجعات مکرر پزشکی را کاهش دهد.
- کیفیت زندگی بیماران را به شکل محسوسی بهبود بخشد.

اهمیت این دستاورد برای سالمندان
با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در جهان، شیوع دژنراسیون ماکولا نیز رو به رشد است. بر اساس آمارهای جهانی، میلیونها نفر در معرض نابینایی ناشی از این بیماری قرار دارند. معرفی روشهایی مانند گرمادرمانی میتواند نقطه عطفی در پیشگیری و درمان نابینایی سالمندان باشد و بار اقتصادی و اجتماعی ناشی از این بیماری را کاهش دهد.
آینده پژوهش و درمان
کارشناسان تأکید میکنند که برای تأیید نهایی اثربخشی و ایمنی گرمادرمانی، نیاز به مطالعات گستردهتر و کارآزماییهای بالینی در مقیاس بزرگ وجود دارد. با این حال، نتایج اولیه نشان میدهد که این روش میتواند بهزودی به بخشی از پروتکلهای درمانی بیماریهای شبکیه تبدیل شود.
جمعبندی
روش گرمادرمانی بهعنوان یک فناوری نوین، امید تازهای برای درمان شایعترین عامل نابینایی در سالمندان یعنی دژنراسیون ماکولا ایجاد کرده است. اگر تحقیقات آینده نیز نتایج مثبت کنونی را تأیید کنند، این روش میتواند جایگزینی مؤثر و کمهزینه برای درمانهای موجود باشد و مسیر تازهای در چشمپزشکی مدرن بگشاید.
