ردپای تأمین اجتماعی در بروز کمبود دارو
کمبود کاذب دارو و مسئولیت تأمین اجتماعی
هادی احمدی، عضو هیئت مدیره انجمن داروسازان ایران، در گفتوگویی با اشاره به مشکلات جدی داروخانهها تأکید کرد که سازمان تأمین اجتماعی با تأخیر در پرداخت مطالبات، عامل اصلی شکلگیری کمبود کاذب دارو در کشور است. به گفته او، داروخانهها برای خرید دارو نیازمند نقدینگی هستند، اما بدعهدی بیمهها در پرداخت هزینهها، چرخه تأمین دارو را مختل کرده است.
حجم مطالبات داروخانهها و سهم تأمین اجتماعی
مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان ایران اعلام کرد که مجموع پرداختی سازمانهای بیمهگر و سازمان هدفمندی یارانهها به حدود ۱۷ هزار داروخانه سرپایی در بخش خصوصی، ماهانه نزدیک به ۷ همت است که سهم تأمین اجتماعی از این رقم حدود ۲.۵ همت محسوب میشود. عدم پرداخت این سهم، فشار مالی سنگینی بر داروخانهها وارد کرده و توان خرید داروهای حیاتی را کاهش داده است.
بحران در تأمین داروهای تزریقی و انسولین
احمدی با اشاره به شرایط خرید نقدی برخی داروهای تزریقی و انسولین گفت: این داروها باید حداکثر با یک ماه تعهد پرداخت خریداری شوند، اما وقتی داروخانهها نقدینگی لازم را ندارند، امکان تأمین آنها از بین میرود. او افزود: حدود ۹۰ تا ۹۵ درصد هزینه انسولین و داروهای تزریقی باید توسط بیمهها پرداخت شود، اما تأخیر در این پرداختها باعث شده بسیاری از داروخانهها توان خرید انسولین را از دست بدهند.
پیامدهای کمبود دارو برای بیماران
کمبود کاذب دارو نهتنها فشار مضاعفی بر داروخانهها وارد کرده، بلکه بیماران را نیز با مشکلات جدی مواجه ساخته است. انسولین و داروهای تزریقی از جمله داروهای حیاتی هستند که نبود آنها میتواند سلامت بیماران را به خطر بیندازد. کارشناسان تأکید دارند که اصلاح روند پرداخت بیمهها، بهویژه تأمین اجتماعی، برای جلوگیری از تشدید بحران دارویی کشور ضروری است.
جمعبندی
ردپای تأمین اجتماعی در کمبود دارو نشان میدهد که مشکل اصلی نه در تولید، بلکه در تأمین نقدینگی داروخانههاست. اگر پرداختهای بیمهای بهموقع انجام شود، چرخه تأمین دارو به حالت طبیعی بازمیگردد و بیماران دیگر با بحران دسترسی به داروهای حیاتی مواجه نخواهند شد.
About the Author
