تهدید افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی نوزادان در جهان
یک مطالعه بین‌المللی جدید نشان می‌دهد که عفونت‌های نوزادان تازه‌متولد شده در کشورهای جنوب‌شرقی آسیا با باکتری‌های مقاوم روبه‌رو شده‌اند و بسیاری از درمان‌های خط اول که بر پایه داده‌های کشورهای پردرآمد تدوین شده‌اند، دیگر کارآمد نیستند؛ وضعیتی که اگر به‌سرعت مدیریت نشود، تهدیدی جدی برای سلامت نوزادان و نظام‌های بهداشتی محسوب خواهد شد.
چه چیزی آشکار شد
تحلیل نزدیک به ۱۵ هزار نمونه خون از نوزادان بستری در چندین بیمارستان نشان داد الگوهای میکروبی و مقاومت دارویی در این منطقه با دستورالعمل‌های بین‌المللی مطابقت ندارد. بسیاری از موارد سپسیس نوزادان اکنون توسط گونه‌هایی ایجاد می‌شود که نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های پیشنهادی سازمان‌های جهانی پاسخ نمی‌دهند؛ این تفاوت زمانی خطرناک‌تر می‌شود که پروتکل‌های درمانی محلی بر پایه اطلاعات وارداتی و نه داده‌های بومی شکل گرفته باشند.
تبعات بالینی و جمعیتی
مقاومت آنتی‌بیوتیکی در نوزادان معنایش افزایش نرخ مرگ‌ومیر، طولانی‌تر شدن دوره بستری و فشار بیشتر بر مراقبت‌های ویژه نوزادان است؛ علاوه بر هزینه‌های درمانی سنگین، کاهش اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند اعتماد به توان بالینی سیستم‌های بهداشتی را تضعیف کند و ظرفیت پاسخ‌دهی به اپیدمی‌ها را کاهش دهد.
چرا باید دستورالعمل‌ها بازنگری شوند
- پروفایل‌های میکروبیولوژیک و الگوهای مقاومت در هر منطقه متفاوت است و استفاده از راهنمایی‌های طراحی‌شده بر پایه داده‌های کشورهای دیگر ممکن است منجر به انتخاب درمان‌های ناکافی شود.
- کندی در توسعه آنتی‌بیوتیک‌های جدید مخصوص نوزادان و کودکان، نیاز به استفاده هوشمندانه و به‌روزرسانی فوری پروتکل‌های موجود را دوچندان می‌کند.
راهکارهای کلیدی پیشنهادی
- بازنگری سریع و منظم دستورالعمل‌های تشخیصی و درمانی بر اساس داده‌های بومی و قابل‌اطمینان و ایجاد سامانه‌های ملی و منطقه‌ای پایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی؛
- سرمایه‌گذاری هدفمند در پژوهش و توسعه داروهای جدید ویژه کودکان و نوزادان، به‌علاوه تقویت آموزش بالینی برای استفاده مناسب از آنتی‌بیوتیک‌ها و کاهش تجویز غیرضروری.
گام عملیاتی برای نظام‌های سلامت
اجرای شبکه‌های نظارتی آزمایشگاهی محلی، اشتراک‌گذاری داده بین بیمارستان‌ها و تدوین پروتکل‌های درمانی مبتنی بر شواهد محلی ضروری است. همزمان، سیاست‌گذاران باید مکانیسم‌هایی برای تسهیل تحقیق و توسعه در زمینه آنتی‌بیوتیک‌های کودکان فراهم کنند و هزینه‌های اولیه پژوهش را از طریق حمایت‌های عمومی و همکاری‌های بین‌المللی پوشش دهند.
جمع‌بندی
مقاومت آنتی‌بیوتیکی در نوزادان یک بحران بالقوه است که با ترکیبی از بازنگری سریع پروتکل‌های درمانی، تقویت پایش میکروبی و سرمایه‌گذاری در داروهای جدید قابل‌مهار خواهد بود؛ اهمال در به‌روزرسانی راهنماها و نادیده گرفتن داده‌های منطقه‌ای می‌تواند به تلفات جانی قابل‌اجتناب و بار سنگین‌تری بر نظام‌های بهداشتی منجر شود.
مجله زیبایی و سلامت دکتر آناهیتا کریمی
About the Author
