پژوهش‌های تازه نشان می‌دهد که عوامل محیطی مرتبط با تغییرات اقلیمی، به‌ویژه آلودگی هوا، می‌توانند به تشدید علائم بیماری اگزما (درماتیت آتوپیک) در بزرگسالان منجر شوند.
بر اساس مطالعه‌ای گسترده از سوی پژوهشگران کانادایی که به بررسی داده‌های ۴۲ مطالعه انجام‌شده بین سال‌های ۱۹۸۵ تا ۲۰۲۴ در ۱۴ کشور پرداخته‌اند، مشخص شده است که قرارگیری در معرض ذرات معلق (PM2.5 و PM10)، دی‌اکسید گوگرد و دی‌اکسید نیتروژن به شکل معناداری با افزایش مراجعات درمانی مرتبط با اگزما ارتباط دارد. طبق یافته‌ها، با هر افزایش ۱۰ میکروگرم در متر مکعب از این آلاینده‌ها، نرخ مراجعه بیماران برای درمان علائم اگزما رشد نشان داده است.
این تحقیق که برای نخستین بار با ارزیابی سطح اطمینان به داده‌های جهانی انجام شده، همچنین بیانگر آن است که نوسانات دمایی، به‌ویژه در شرایط گرمای شدید یا سرمای زیاد، می‌تواند شدت این بیماری پوستی را افزایش دهد. به‌طور خاص، گزارش‌ها حاکی از آن است که هوای گرم در زنان و سرمای شدید در عموم بیماران با افزایش علائم و مراجعه به مراکز درمانی همراه بوده‌اند.
عوامل محیطی دیگری مانند رطوبت بالا، بارندگی‌های سنگین، دود سیگار و سکونت در مجاورت مراکز صنعتی نیز به‌عنوان عناصر بالقوه تشدیدکننده اگزما مطرح شده‌اند، هرچند در این زمینه شواهد قطعی کمتری وجود دارد.
درماتیت آتوپیک یک اختلال التهابی پوستی مرتبط با عملکرد غیرطبیعی سیستم ایمنی است که با خارش مزمن، خشکی پوست و التهاب شناخته می‌شود. با توجه به روند رو به افزایش آلودگی هوا و تأثیرات اقلیمی در سطح جهانی، این یافته‌ها نشان می‌دهند که شیوع و شدت اگزما ممکن است در آینده رشد بیشتری داشته باشد؛ موضوعی که می‌تواند فشار مضاعفی بر نظام‌های سلامت عمومی وارد کند.
بر این اساس، کارشناسان سلامت محیط‌زیست و بیماری‌های مزمن خواستار توجه جدی‌تر به تأثیر فزاینده عوامل محیطی بر سلامت پوست و نظام ایمنی افراد شده‌اند. اقدامات پیشگیرانه، کاهش آلاینده‌ها و تدوین راهکارهای درمانی سازگار با تغییرات اقلیمی از جمله راه‌حل‌هایی هستند که می‌توانند برای کنترل بهتر این بیماری در دستور کار قرار گیرند.
مجله زیبایی و سلامت دکتر آناهیتا کریمی
